تعصب منافقان (قرآن)نَفَق، ايجاد سوراخى در زمین است كه راه رهايى داشته باشد -همانند سوراخ موش- پايان يافتن و از بين رفتن. نفاق عبارت است از داخل شدن در شرع و دین از راهى و خروج از آن از راه ديگر، اظهار اسلام با اهل آن و مخفى كردن غير اسلام در درون، ظاهر و باطن متفاوت داشتن، دورویی، ریاکاری. [۴]
فرهنگ بزرگ سخن، ج ۸، ص ۷۸۸۲، «نفاق».
نفاق هم در ایمان است، هم طاعات، هم معاشرت با مردم. نفاق اعمّ از ریا است در این مقاله آیات مرتبط با تعصب منافقان معرفی می‌شوند.۱ - تعصّب بر نفاقمنافقان، مردمى متعصب و مصرّ بر نفاق خويش: ۱. وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ يُشْهِدُ اللَّهَ عَلى ما فِي قَلْبِهِ وَ هُوَ أَلَدُّ الْخِصامِ وَ إِذا قِيلَ لَهُ اتَّقِ اللَّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَ لَبِئْسَ الْمِهادُ.و از مردم، كسانى هستند كه گفتار آنان، در زندگی دنیا مايه اعجاب تو مى‌شود، (در ظاهر، اظهار محبت شديد مى‌كنند) و خدا را بر آنچه در دل دارند گواه مى‌گيرند. (اين در حالى است كه) آنان، سرسخت‌ترين دشمنانند. و هنگامى كه به آنها گفته شود:" از خدا بترسيد!" (لجاجت آنان بيشتر مى‌شود)، و لجاجت و تعصب، آنها را به گناه مى‌كشاند. آتش دوزخ براى آنان كافى است، و چه بد جايگاهى است. مراد از «العزّة» تعصب جاهلی است. ۲. الْأَعْرابُ أَشَدُّ كُفْراً وَ نِفاقاً وَ أَجْدَرُ أَلَّا يَعْلَمُوا حُدُودَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ عَلى رَسُولِهِ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ. عربهاى بادیه‌نشین كفر و نفاقشان شديدتر است و به جهل از حدود (و مرزهاى) آنچه خدا بر پيامبرش نازل كرده، سزاوارترند، و خداوند دانا و حکیم است. ۳. وَ مِمَّنْ حَوْلَكُمْ مِنَ الْأَعْرابِ مُنافِقُونَ وَ مِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ مَرَدُوا عَلَى النِّفاقِ لا تَعْلَمُهُمْ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ سَنُعَذِّبُهُمْ مَرَّتَيْنِ ثُمَّ يُرَدُّونَ إِلى عَذابٍ عَظِيمٍ .و از (ميان) اعراب باديه‌نشينى كه اطراف شما هستند جمعى از منافقانند و از اهل (خود) مدینه (نيز) گروهى سخت به نفاق پاى بندند كه آنها را نمى‌شناسى و ما آنها را مى‌شناسيم، به زودى آنها را دو باره مجازات مى‌كنيم (مجازاتى به وسيله رسوایی اجتماعى، و مجازاتى به هنگام مرگ) سپس به سوى مجازات بزرگى (در قیامت) فرستاده مى‌شوند. «مَرَدَ» به معناى صاف و صيقلى و «مردوا على النّفاق» يعنى كاملًا از دین جدا شده و خیر و اسلام در آنان نيست. ۲ - پانویس۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۹۹، برگرفته از مقاله «تعصب منافقان». |